Στο γρήγορο ‘’σκλάβωμα’’ του κόκκινου φαναριού , στο
βασανιστικό ‘’αχ’’ που σκέφτεσαι και παραληρείς, αν έτρεχες ή αν έκανες εκείνο
ή το άλλο, παίρνεις βαθειά ανάσα, ψάχνεις τα τσιγάρα από τη τσάντα ή το κινητό.
Κάπου εκεί όμως, στο μοίρασμα του
βλέμματος παραμονεύει το αντίβαρο που εύκολα μετατρέπεται σε αντίνομο της δικής
σου βιωματικής στιγμής.
Ένα ανήλικο αγόρι ή κορίτσι σου
καθαρίζει το τζάμι περιμένοντας εναγώνια ένα αντίτιμο. Εσύ θυμώνεις,
αποφεύγεις, ή λυπάσαι και δίνεις. Όνειδος προς τους επαίτες ή τους ‘’προσωρινά
ασφαλείς’’;
Στο μυαλό επανέρχεται ο γνωστός
ατέρμονος κύκλος. Έλλειψη κράτους Πρόνοιας, ανομία, ανεπαρκή ευαισθητοποίηση
φορέων. Και συ που εντάσσεις το Εγώ σου;
Να στραφείς για απαντήσεις στο Κράτος,
στη τοπική αυτοδιοίκηση, στους γηγενείς εκπροσώπους της συμπρωτεύουσας;
Παραθέτεις για διαφώτιση, από
Ποινικό Κώδικα περί επαιτείας και αλητείας:
Άρθρο 409: Παραμέληση αποτροπής
από επαιτεία ή αλητεία. Τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών ή με χρηματική
ποινή: α) όποιος εξωθεί σε επαιτεία ή παραλείπει να εμποδίσει από την επαιτεία
ή την αλητεία πρόσωπα που έχει την επιμέλειά του ή που βρίσκονται σε σχέση
εξάρτησης από αυτόν. β) όποιος παραδίδει ή προμηθεύει σε άλλους πρόσωπα ηλικίας
κάτω των 17 ετών ή που έχουν υπερβεί αυτήν την ηλικία, είναι όμως σωματικά ή
διανοητικά ανάπηρα, για να προκαλούν με τη νεαρή τους ηλικίας ή με τη τυχόν
σωματική ή διανοητική ασθένεια ή αναπηρία τους τον οίκτο ή την περιέργεια του
κοινού για χρηματικό όφελος δικό του ή άλλου.
Ελεημοσύνη Χριστιανοί, αδέρφια ελεημοσύνη/ πολλά χαρίζει ο Θεός σ’
εκείνον όπου δίνει’’
‘’της ζητιανιάς τα καμώμaτα’’, επέμενε ο
Καρκαβίτσας, ο αφορισμός του Όσκαρ Γουάιλντ περί φιλανθρωπίας που διαιωνίζει τη
φτώχεια, διαρκούσε λίγο, αφού ο ίδιος ενέδιδε και προσέφερε.
Στη Θεσσαλονίκη του αδυσώπητου
Τώρα, ανάμεσα σε τετριμμένες και στερεότυπες παρεμβολές και συστολές
ευνουχισμένων προθέσεων, ο Τζαμάλ Μαλίκ, ο Σαλίμ, η Λατίκα του Slumdog Millionaire’’, φαντάζουν
ειρωνική αναφορά στο ενοχικό διπολικό Παρόν μας.
