Κυριακές του Πεντηκοσταρίου

Πρώτη Κυριακή, Κυριακή του Πάσχα. Είναι η αποκορύφωση της Μεγ. Εβδομάδας. Το τελικό αποτέλεσμα και η επιβαιβέωση της πίστης μας. Χωρίς την Ανάσταση δεν θα υπήρχε λόγος να πιστεύουμε στο Χριστό και στις διδασκαλίες Του. Η Αγία Γραφή ειβαιβεώνεται με την Ανάσταση του Χριστού. Το Πάσχα των Χριστιανών είναι η ημέρα εξόδου μας από τη χώρα του θανάτου και από την τυραννία του Διαβόλου και η αποτίναξη του ζυγού της αμαρτίας. Επίσης τελούμε τον Εσπερινό της Αγάπης, όπου και υπερτονίζεται ο κοσμοϊστορικός και παγκόσμιος χαρακτήρας του γεγονότος της Αναστάσεως του Κυρίου μας.

Κυριακή του Θωμά. Αυτήν την Κυριακή εορτάζεται η εμφάνιση του Κυρίου στο Θωμά, που αρνιόταν να πιστεύσει αυτά που του είχαν διηγηθεί οι άλλοι Απόστολοι, περί της εμφανίσεως και της αναστάσεως του Δασκάλου τους κατά την απουσία του. Όπως γνωρίζουμε ο Χριστός ήλθε, ενώ ήταν κλεισμένες οι πόρτες. Τους χαιρέτισε με το «Ειρήνη υμίν» και έδειξε τα χέρια, τα πόδια και την πλευρά Του και έφαγε μαζί τους. Ο Θωμάς, όμως, δεν πίστευψε. Γιαυτό ο Κύριος εμφανίστηκε και έδειξε τις πληγές του. Ο Θωμάς εφόσον είδε και ψηλάφησε επίστευσε. (Μακάριοι είναι αυτοί που δεν θα δουν και θα πιστεύσουν). 

Κυριακή των Μυροφόρων. Αφιερώνεται αυτή η Κυριακή στα πρόσωπα τα οποία συνήργησαν στην ταφή και διάδοση του μηνύματος της Αναστάσεως. Οι Μυροφόρες είχαν ευεργετηθεί από τον Χριστό γιαυτό τον ακολουθούσαν και τον υπηρετούσαν, Αυτόν και τους Αποστόλους. Επίσης θυμόμαστε και τους κρυφούς Μαθητές του Σωτήρος: Ιωσήφ, τον ευσχήμονα βουλευτή και Νικοδήμο, το νομομαθή Φαρισαίο, οι οποίοι τόλμησαν και ζήτησαν από τον Πιλάτο άδεια, για να πάρουν το Σώμα του Ιησού από το Σταυρό.

Κυριακή του Παραλύτου. Εορτάζουμε το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου από τον Κύριο. Το θαύμα έγινε σε μια στέρνα εντός του Ναού του Σολομώντα, που λεγόταν Προβατική Κολυμβήθρα, προφανώς επειδή σ’αυτήν έπλεναν τα εντόσθια των θυσιαζομένων προβάτων και λοιπών ζώων. Αυτής της κολυμβήθρας το νερό, Άγγελος Κυρίου ετάρασσε κατά διαστήματα και όποιος άρρωστος έμπαινε πρώτος σ’αυτήν, θεραπευόταν. Ο επί χρόνια παράλυτος περίμενε την ημέρα που κάποιος θα τον βοηθούσε να μπει στην κολυμβήθρα αυτή. Γι’αυτό και ο Χριστός διάλεξε αυτόν, ο οποίος υπέμενε για πολλά χρόνια και αγόγγυστα ανέμενε τη λύτρωσή του, χωρίς να ζηλεύει ή να φθονεί τους άλλους αρρώστους, οι οποίοι κάθε τόσο εγίνονταν καλά. Αυτήν την υπομονή και την ανεξικακία του αμείβει ο Χριστός, τονίζοντάς του όμως ότι στο μέλλον πρέπει να πάψει να αμαρτάνει, διότι θα του συμβούν πολύ χειρότερα. Αυτό βλέπουμε ότι δεν είναι μόνο ένα σπουδαίο δίδαγμα της εποχής του Χριστού αλλά είναι διαχρονικό και επίκαιρο.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος. Στο φρέαρ του Ιακώβου, στο συντριβάνι δαλαδή στη Σαμάρεια, ο Ιησούς συνομίλησε με την Σαμαρείτιδα και ζήτησε νερό, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας, διότι ήθελε να πάρει με το μέρος Του αυτήν που καταδίωκε ο διάβολος και να ποτίσει με ύδωρ της ζωής. Και τότε, αφού αυτή άκουσε τις αποκαλύψεις του Χριστού για τη ζωή της, με αποτέλεσμα να συνειδητοποιήσει το βάρος και τις συνέπειες της αμαρτίας της, επίστεψε σ' Α’τόν.  Ονομάστηκε Φωτεινή, κύρηξε τον Χριστιανισμό στη Β. Αφρική και Ιταλία, μαρτύρησε στη Ρώμη, επί Νέρωνος, μαζί με τις 4 αδελφές και τα 2 παιδιά της και ανακηρύχθηκε Ισαπόστολος. Αυτό είναι ένα παράδειγμα από τα θαυμαστά αποτελέσματα της πίστεως. Η μνήμη της τονίζει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλους μας περιμένει ο Χριστόςσε κάποιο φρέαρ όπου και θα μας συναντήσει.

Κυριακή του Τυφλού. Ο Χριστός γιάτρεψε τον εκ γεννετής τυφλό στο Ναό του Σολομώντα, ημέρα Σάββατο. Μετά το θαύμα ο τυφλός ομολόγισε παρά τις διώξεις από τους φαρισαίους.  Η Εκκλησία μας προβάλλει από τη μία το σπουδαίο παράδειγμα της ομολογίας του τυφλού, τόσο απαράιτητο και στις μέρες μας, παρά τις διώξεις του κατεστημένου. Και από την άλλη την υποκρισία των Ιουδαίων (σαν παράδειγμα προς αποφυγή), οι οποίοι, ενώ είχαν μάτια δεν ήθελαν να δουν την Αλήθεια και το Φως.

Πέμπτη της Αναλήψεως. Για 40 ημέρες ο Χριστός εμφανιζόταν στους Αποστόλους όπου έτρωγε και έπινε μαζί τους για να επιβαιβεωθεί η Ανάστασή Του. Την 40^η ημέρα από το Πάσχα εμφανίστηκε πάλι, έδωσε τις τελευταίες εντολές (‘Κηρύξατε, μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, αναμείνατε στην Ιερουσαλήμ για να λάβετε το Άγιο Πνεύμα’) και τους οδήγησε στο όρος των ελαιών. Εκεί Ανελήφθει εις τους ουρανούς, ως Θεάνθρωπος, δηλαδή και με το σώμα Του. Ορισμένοι Διδάσκαλοι θεωρούν αυτήν την εορτή ως η μεγαλύτερη των Δεσποτικών εορτών, επειδή πραγματοποιήθηκε ο σκοπός της ενσάρκου οικονομίας, δηλαδή η ανάβασις εις τους ουρανούς της καταπεσούσης ανθρωπίνης φύσεώς μας.

Κυριακή των Αγίων Πατέρων. Την Κυριακή αυτή εορτάζουμε την μνήμη των 318 θεοφόρων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, όπου λόγως της συγκλήσεως ήταν η αίρεση του Αρείου. Η μνήμη τη εορτής αυτής καθορίστηκε να τιμάται σήμερα, διότι αυτό που φανερώνει η Ανάληψη του Κυρίου, αυτό ομολόγησαν οι Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ότι αληθώς ο Υιός του Θεού, τέλειος ως Θεός και τέλειος άνθρωπος, ο αναληφθείς στους ουρανούς μετά την Ανάστασή Του, είναι ομοούσιος και ομότιμος προς τον Πατέρα Του.

Κυριακή της Πεντηκοστής. Δέκα μέρες μετά την Ανάληψη του Χριστού εορτάζουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, την οποία υποσχέθηκε ο Υιός του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα με μορφή πύρινων γλωσσών εκάθησε στα κεφάλια των Αποστόλων, οι οποίοι έτσι φωτίστηκαν, έγιναν Πνευματοφόροι και απόκτησαν τα χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος. Η Πεντηκοστή θεωρείται η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας μας, με την σημερινή της μορφή. Είναι η ίδια η ζωή της Εκκλησίας, μια ζωή αδιάκοπης κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος.

Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Εορτάζουμε το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το οποίο είναι το Πνεύμα, τον ένα της Τριάδος, το ομότιμον και ομοούσιον και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υιώ. Το Αγ. Πνεύμα σύμφωνα με την αψευδή υπόσχεση του Κυρίου μας, παραμένει συνεχώς στην Εκκλησία και την οδηγεί εις πάσαν την αλήθειαν.

Κυριακή των Αγίων Πάντων. Τιμούμε όλους τους φίλους του Χριστού, τους Αγίους, ως απαρχές και πρωτογεννήματα της Εκκλησίας, ως φύλακες των εντολών Του, λαμπρά παραδείγματα αρετής και μεγάλους ευεργέτες μας. Στα οστά των Μαρτύρων θεμελιώθκε η Εκκλησία και με το αίμα τους ποτίστηκε και αυξήθηκε. Επειδή υπάρχουν πολλοί άγνωστοι και συνεχώς ο αριθμός τους αυξάνει, γιαυτό μια φορά τον χρόνο με την εορτή αυτή τελούμε την μνήμη πάντων των Δικαίων, Προφητών, Αποστόλων, Μαρτύρων, Ομολογητών, Ποιμένων, Διδασκάλων και Οσίων, ανδρών και γυναικών, γνωστών και αγνώστων από Αδάμ μέχρι των ημερών μας. Μαζί τους επίσης τιμούμε τα Τάγματα των Αγγέλων και προ πάντων την Υπεραγίαν Θεοτόκο.

Αυτή η περίοδος είναι εξήσου σημαντική με την περίοδο του Τριωδίου, δηλαδή την περίοδο πριν το Πάσχα. Είναι η επιβαιβέωση της διδασκαλίας και της ζωής του Κυρίου.