Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Η ιστορία του Φραπέ

Ο φραπές είναι ένα Ελληνικής επινόησης αφρώδες κρύος καφές, ο οποίος εφευρέθηκε τυχαία από τον Δημήτρη Βακόνδιο στη Θεσσαλονίνη το 1957. Η εφεύρεσή του ήταν τυχαίος, εφόσον κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη (1957) ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Νεστλέ στην Ελλάδα, Γιάννης Δρίστας, παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ. 



Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα συνήθιζε να πίνει Nescafé που ήταν στιγμιαίος καφές και παρασκευαζόταν από την Νεστλέ. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.
Η λέξη frappé είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος ή ανακατεμένος καφές. Παρόλλα αυτά χρησιμοποιείται ο όρος αυτός και στην Ιταλία, όπου ονομάζεται ένα είδος κρύας σοκολάτας. Σήμερα βρίσκεται παντού στον κόσμο, όπου βρίσκονται Έλληνες, εφόσον είναι ο πλέον διαδεδομένος Ελληνικός καφές.