Μαντινάδες της Μεγ. Εβδομάδας!

Αν ήταν δίκαιος ο Θεός, δεν έπρεπε νἀφήσει

το γιο του πάνω στο σταυρό το αίμα του να χύσει.

Και ο Θεός σα δει νεκρό στην εκκλησία λυπάται, 

γιατί του γιου του του Χριστού τα βάσανα θυμάται.

Η Παναγία εδάκρυσε καθώς εθώρισε ομπρός της, 

πάνω σε ξύλινο σταυρό να κλει τα μάτια ο γιος της. 

Μέχρι και του Θεού ο γιος στον πόνο μου λυπάται, 

αφού κι αυτός πολλές φορές τα πάθη του θυμάται. 

Εγώ ζηλεύω του Θεού για την υπομονή του, 

γιατί στα μάτια του μπροστά σταυρώσαν το παιδί του. 

Είσαι νερό στη δίψα μου, στην παγωνιά μου ζέστη, 

στη Μεγαλοβδομάδα μου είσαι Χριστός Ανέστη. 

ΠΗΓΗ:  'Επιλογή από Κρητικές Μαντινάδες', Ελευθερία Παπαδάκη-Λαμπάκη