Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Το πλοίο των ονείρων............

Στην πλώρη του πλοίου των ονείρων σε έχω δέσει ,

και πάμε σε ένα κόσμο άλλον , εκεί που τα φτερά σου δεν θα είναι κομμένα ,

τι όμορφο το πρόσωπο σου

στα μάτια σου τα αστέρια ,

δεν ξεχωρίζουν από τα αστερία του ουρανού ,

πως γίνεται κάτι τόσο υπέροχο να έχει πληγές…

γιατί να βλέπω δάκρυα στα μάτια σου , φαίνονται τόσο

άδεια , τόσο νεκρά ,

οι πληγές σου ακόμα ανοιχτές , πονάς το ξέρω

αλλά τώρα είσαι εδώ και τίποτα δεν μπορεί να σε βλάψει

έφτιαξα τη θάλασσα να μην έχει αλάτι

να μη μπαίνει

μέσα σου και να σε πονάει ,



έφτιαξα το φεγγάρι ίδιο με εσένα ,

να σου μοιάζει και όταν το κοιτάς να ξέρεις ότι το έφτιαξα

γιατί δεν μπορούσες να βγεις από τη σκέψη μου

για να το βλέπεις και να σκέφτεσαι ότι είσαι τόσο μοναδική

αγάπη μου

αλλά μη μου θυμώνεις που του έδωσα το όνομα σου . . .

το έκανα για να μη μου λείπεις ποτέ

έφτιαξα τη θάλασσα για να σε γαληνεύει όταν την κοιτάζεις

αλλά την έκανα να είναι πάντα ήρεμη

για να ηρεμεί τη ψυχή σου , να μη τη δεις ποτέ αγριεμένη και

τρομάξεις

έφτιαξα τη νύχτα για να λάμπεις και να σε βλέπω όταν

ανοίγεις την πόρτα της ψυχής σου

έφτιαξα τη νύχτα για να είμαστε μόνο οι δυο μας

και κανείς άλλος

Αχ Θεέ μου , πως λάμπεις τόσο δυνατά , αυτό αναζητούσα

Να ήξερες πως φωτίζεις μέσα στο σκοτάδι της

καρδίας μου

πόσο λίγα και ασήμαντα μοιάζουν όλα τα υπόλοιπα μπροστά σου

ΝΑ . . . . . φτάσαμε ,

και τώρα δεν μπορώ να σε κοιτάξω στα μάτια άγγελλε μου

στον κόσμο των ονείρων μου σε πήγα και τώρα έγινες εσύ

ο κόσμος μου

μη με αφήσεις να γυρίσω μόνος

γιατί τα αστέρια θα σβήσουν και δεν θα μου δείχνουν τον

δρόμο

η θάλασσα θα μου θυμώσει

και ο ουρανός μου θα πέσει

Μη ξεχάσεις . . . . . . . . . . να γυρίσεις πίσω μαζί μου!